اسماعیل (ع) به قربانگاه برده شد یا اسحاق (ع)؟

کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان، به طرز مشکوکی، حضرت اسحاق (علیه السلام) را به عنوان ذبیح معرفی می‌کند.

کتاب مقدس، تولد حضرت اسماعیل (علیه السلام) را زمانی می‌داند که پدرش حضرت ابراهیم (علیه السلام) 86 ساله بود: «و ابرام‌ هشتاد و شش‌ ساله‌ بود چون‌ هاجر اسماعیل‌ را برای‌ ابرام‌ بزاد.»
ترجمه‌ی قدیم کتاب مقدس، پیدایش، 16: 16

و تولد حضرت اسحاق (علیه السلام) را بعد از حضرت اسماعیل (علیه السلام)، و در صد سالگی حضرت ابراهیم (علیه السلام) می‌داند: «و ابراهیم‌، در هنگام‌ ولادت‌ پسرش‌، اسحاق‌، صد ساله‌ بود.»
همان، پیدایش، 21: 5.

گویا تحریف‌کنندگان کتاب مقدس، زمانی که خواسته‌اند بعد از عبارت «یگانه پسرت»، کلمه‌ی «یعنی اسحاق» را اضافه کنند به آیات فوق توجه نداشته‌اند و اینگونه نوشته‌اند:

«خدا فرمود: یگانه‌ پسرت‌ [یعنی‌ اسحاق‌] را که‌ بسیار دوستش‌ می‌داری‌ برداشته‌، به‌ سرزمین‌ موریا برو و در آنجا وی‌ را بر یکی‌ از کوه‌هایی‌ که‌ به‌ تو نشان‌ خواهم‌ داد بعنوان‌ هدیه‌ سوختنی‌، قربانی‌ کن‌!»
ترجمه‌ی تفسیری کتاب مقدس، پیدایش، 22: 2