سنگسار یکی از شیوه‌های رایج اعدام در کتاب مقدس است. این مجازات برای چندین جرم اجرا می‌شود، از جمله:

الف) کشتن فرزند برای بتان: «هر كس... از ذرّيت‏ خود به (بت) مولك بدهد...، قوم زمين او را با سنگ سنگسار كنند». (لاويان، 20: 2)

ب) جادوگرى: «مرد و زني‌ كه‌ صاحب‌ اجنه‌ يا جادوگر باشد، البته‌ كشته‌ شوند. ايشان‌ را به‌ سنگ‌ سنگسار كنيد. خون‌ ايشان‌ بر خود ايشان‌ است»‌. (لاويان، 20: 27)

ج) كفرگويى: «و هر كه‌ اسم‌ يهوه‌ را كفر گويد، هر آينه‌ كشته‌ شود. تمامي‌ جماعت،‌ او را البته‌ سنگسار كنند، خواه‌ غريب،‌ خواه‌ متوطن‌. چون كه‌ اسم‌ را كفر گفته‌ است،‌ كشته‌ شود». (لاویان، 24: 16)

د) حرمت‌شکنی روز شنبه: «و چون‌ بني ‌اسرائيل‌ در صحرا بودند، كسي‌ را يافتند كه‌ در روز سَبَّت،‌ هيزم‌ جمع‌ مي‌كرد. و كساني‌ كه‌ او را يافتند كه‌ هيزم‌ جمع‌ مي‌كرد، نزد موسي‌ و هارون‌ و تمامي‌ جماعت‌ آوردند. و او را در حبس‌ نگاه‌ داشتند؛ زيرا‌ اعلام‌ نشده‌ بود كه‌ با وي‌ چه‌ بايد كرد. و خداوند به‌ موسي‌ گفت‌: «اين‌ شخص‌ البته‌ كشته‌ شود. تمامي‌ جماعت‌، او را بيرون‌ از لشكرگاه‌ با سنگها سنگسار كنند». پس‌ تمامي‌ جماعت‌، او را بيرون‌ از لشكرگاه‌ آوردند و او را سنگسار كردند و بمرد، چنان‌كه ‌خداوند به‌ موسي‌ امر كرده‌ بود». (اعداد، 15: 32 ـ 36)

کار کردن در روز شنبه: «در روز هفتمین، سبت، آرامی مقدس خداوند برای شماست؛ هر‌ که در آن کاری کند، کشته شود». (خروج، 35: 2)

هـ) بت‏پرستى: «و اگر برادرت‌ كه‌ پسر مادرت‌ باشد يا پسر يا دختر تو يا زن‌ هم‌آغوش‌ تو يا رفيقت‌ كه‌ مثل‌ جان‌ تو باشد، تو را در خفا اغوا كند و گويد كه‌ برويم‌ و خدايان‌ غير را كه‌ تو و پدران‌ تو نشناختيد، عبادت‌ کنیم‌، از خدايان‌ امتهايي‌ كه‌ به‌ اطراف‌ شما باشند، خواه‌ به‌ تو، نزديك‌ و خواه‌ از تو، دور باشند، از اقصاي‌ زمين‌ تا اقصاي‌ ديگر آن‌، او را قبول‌ مكن‌ و او را گوش‌ مده‌ و چشم‌ تو بر وي‌ رحم‌ نكند و بر او شفقت‌ مکن و او را پنهان‌ مكن‌. البته‌ او را به‌ قتل‌ رسان.، دست‌ تو اول‌ به‌ قتل‌ او دراز شود و بعد دست‌ تمامي‌ قوم‌. و او را به‌ سنگ‌ سنگسار کن تا بميرد، چون‌كه‌ مي‌خواست‌ تو را از يَهُوَه‌، خدايت‌، كه‌ تو را از زمين‌ مصر از خانه‌ بندگي‌ بيرون‌ آورد، منحرف‌ سازد. و جميع‌ اسرائيليان‌ چون‌ بشنوند، خواهند ترسيد و بار ديگر چنين‌ امر زشت‌ را در ميان‌ شما مرتكب‌ نخواهند شد». (تثنيه، 13: 6 ـ 11)

و) پرستش آفتاب و ماه: «اگر در ميان‌ تو، در يكي‌ از دروازه‌هايت‌ كه‌ يَهُوَه،‌ خدايت‌ به‌ تو مي‌دهد، مرد يا زني‌ پيدا شود كه‌ در نظر يَهُوَه‌، خدايت‌، كار ناشايسته‌ کند، از عهد او تجاوز كند و خدايان‌ غير را عبادت‌ و سجده‌ کند، خواه‌ آفتاب‌ يا ماه‌ يا هر يك‌ از جنود آسمان‌ كه‌ من‌ امر نفرموده‌ام‌، و از آن‌ اطلاع‌ يابی و بشنوي‌، پس‌ نيكو تفحص‌ كن‌ و اينك‌ اگر راست‌ و يقين‌ باشد كه‌ اين‌ رجاست‌ در اسرائيل‌ واقع‌ شده‌ است، آن گاه‌ آن‌ مرد يا زن‌ را كه‌ اين‌ كار بد را در دروازه‌هايت‌ كرده‌ است‌، بيرون‌ آور و آن‌ مرد يا زن‌ را با سنگها سنگسار كن‌ تا بميرند». (تثنیه،17: 2 ـ 5)

ز) پسر لجوج و سركش: «اگر كسي‌ را پسري‌ سركش‌ و فتنه‌انگيز باشد كه‌ سخن‌ پدر و سخن‌ مادر خود را گوش‌ ندهد و هر چند او را تأديب‌ کنند، ايشان‌ را نشنود، پدر و مادرش‌ او را بگیرند و نزد مشايخ‌ شهرش‌ به‌ دروازة‌ محله‌اش‌ بياورند و به‌ مشايخ‌ شهرش‌ گويند: اين‌ پسر ما سركش‌ و فتنه‌انگيز است‌، سخن‌ ما را نمي‌شنود و مسرف‌ و ميگسار است‌. پس‌ جميع‌ اهل‌ شهرش‌، او را به‌ سنگ‌ سنگسار كنند تا بميرد. پس‌ بدي‌ را از ميان‌ خود دور كرده‌اي‌ و تمامي‌ اسرائيل‌ چون‌ بشنوند، خواهند ترسيد». (تثنیه، 21: 18 ـ 21)

ح) پیدا نشدن علامت بکارت: «اگر اين‌ سخن‌، راست‌ باشد و علامت‌ بكارت‌ آن‌ دختر پيدا نشود، آن گاه‌ دختر را نزد در خانة‌ پدرش‌ بيرون‌ آورند و اهل‌ شهرش‌، او را با سنگ‌ سنگسار کنند تا بميرد؛ چون‌كه‌ در خانة‌ پدر خود زنا كرده و در اسرائيل‌ قباحتي‌ نموده‌ است‌. پس‌ بدي‌ را از ميان‌ خود دور كرده‌اي»‌. (تثنیه، 22: 20 ـ 21)